«ОСЫРҒАН» (мадиярлар тіліндегі бүлінгі үлгісі: «б+ОСАРКАНь»: сұрапыл құйындар /торнадо/ мен дауылдардың құдай-анасы) деген де атау бар. Көктемнің басындағы сұрапыл суық желді (бес күн бойы соғып тұрады) «КЕМПІР ОСЫРЫҒЫ» деп атайды. Яғни, ол да – «ОСЫРҒАН»-ның аналогы.
Кәдімгі осырықтың өзі де – сасық жел. Ал, Осыр Ұл (бүлінгі үлгісі: «ИСР+а +ф+ИЛ») дегеніміз – сұрапыл құйындар мен дауылдарды басқарушы «ұл-періште».
«Исрафил кернейінің» дыбысын» осырықтан да ести аламыз. Тіл тірлігінде, «Сөз – Сөзден туады, сөйлемесе, қайдан туады» заңдылығы бойынша, Осыр Ұл терминінің бүлінгі «Исрафил» үлгісінен «Сұрапыл» сөзі туындайды.
ӨШІР ҰЛ (АЗР а+ИЛ») дегеніміз -«ажал періштесі». ӨШІР сөзі орыс тілінде «в+ЕЧЕР», «в+ЧЕР+а» деген сөздерді туындатады.. «Өмір сыйлаушы періштенің «ӨСІР ҰЛ» («Исраил»; «Израил») атауы славян тілінде – «Стрела» (С+т+Р ЕЛ+а») сөзіне негіз болған…
Періште атаулының атауларын, Сөзтаным бойынша, осылайша талдай беруге болады… Сондықтан, «Ақырзаманда Исрафил періште кернейін тартады» деген ұғым – өте күлкілі…
Ескерте кетейік, «Халықтық этимологиямен» шұғылданбаймыз.
Жазба Тыныштықбек Әбдікәкімұлының фейсбук парақшасынан алынды
